Claim met Vermogen !
Concept
"U kunt vaarwel zeggen tegen de lage rente op uw spaargeld, terwijl u toch ‘op zeker’ speelt. Deze beleggingsvorm combineert dus het gemak van sparen met het hoge rendement van beleggen.”
En ja hoor, na 5 jaar... niets, niente, nada. Zo ook bij mevrouw D die vanaf begin 1998 als beoogde oudedagsvoorziening een kerstboom aan financiële producten in de maag gesplitst krijgt bij een Levob wat tegenwoordig onder bank-verzekeraar Achmea valt. Een combi, onder accountmanagers bekend als Het Super Hefboom Effect:
Met de kennis van nu, een opeenstapeling van dubieuze kredietvormen met aandelengerelateerde woekerproducten voor vermogensopbouw. Nou ja, vermogensopbouw: in plaats van een fraaie oudedagsvoorziening, zelfs onoverkomelijke betalingsproblemen vanaf eind 2006.
Incassobureau Vesting Finance werd ingeschakeld - die uiteindelijk op de klacht van D slechts afwijzend reageerde en op de belangenbehartiger al helemaal niet - gevolgd door een ingebrekestelling op 8 april 2008 van Levob zelf (Hillebrand) voor een fikse restschuld! Op 29 mei 2008 volgde alras een conceptdagvaarding van advocaat Trimbach. Vanaf daar vertoont het eigen dossier van D een behoorlijk hiaat, op een enkel rekeningafschrift na. Of simpelweg struisvogelgedrag, na een gedwongen verhuizing in 2009 vanwege de ontstane financiële problemen?
Begin 2012 wordt D opgeschrikt door incassobureau GGN met een vordering van het haar totaal onbekende Fideaal, volgens GGN de rechtsopvolger van Achmea Retail Bank N.V. te Eindhoven. Navraag bij GGN leert dat het een spook uit het verleden is, een zevenkoppig monster inclusief bovenvermelde ingebrekestelling van 8 april 2008 (pagina 6) en de conceptdagvaarding van 29 mei 2008 van advocaat Trimbach (pagina 5). Verdere navraag bij Fideaal zelf leverde totaal geen enkele reactie op .
Dus richting Ombudsman van het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening Kifid met een klacht over de gehele productcombinatie. Een verzoek tot opheldering bij Achmea leverde ondertussen verrassend genoeg op dat Levob (Hillebrand) op 18 mei 2012 de hele kerstboom keurig beschreef en bovendien spontaan aanbood de restschuld op het onderdeel "Het Levob Hefboom Effect" zomaar kwijt te schelden!
"Allereerst heeft u op 24 april 1998 een doorlopend krediet bij Levob afgesloten voor een totaal bedrag van € 18.151,21. Hiervoor betaalde u maandelijks rente en aflossing (..) Tevens heeft u bij Levob op 3 augustus 1998 een 5-tal "Het Levob Hefboom Effect"afgesloten (..) Beoogd wordt om met waardevermeerdering van de beleggingen een kapitaal op te bouwen waarmee in ieder geval de geldlening kan worden afgelost (..) Echter door tussenkomst van uw belangenbehartiger en daarmee het samenhangend bezwaar omtrent de restschuld van € 7.348,95 zijn wij in onderling overleg overeengekomen om u de gehele restschuld kwijt te schelden."
Een belangenbehartiger die echter voor het laatst begin 2008 tevergeefs contact had proberen te zoeken met Vesting Finance, waarna deze kennelijk de opdracht onmiddellijk teruggaf aan Levob. Op 18 mei 2012 ook geen woord over de gevorderde teruggave van de inleg vanwege de onaanvaardbaar hoge lasten, noch over schending Zorgplicht door Achmea en diens tussenpersoon! Een verklaring die overigens wel de basis kon vormen voor aanvullende informatie richting Kifid, waar vervolgens tot onze stomme verbazing de klacht op 24 juli 2012 doodleuk wordt afgewezen!
"Nu Fideaal de aandelenleaseovereenkomsten niet heeft aangeboden en Fideaal mevrouw D ook niet heeft geadviseerd is de klacht mijns inziens ongegrond"
WTF Ombudsman Nol Monster: er wordt geklaagd over de gehele Kerstboom (GGN 13-03-2012), niet slechts over het onderliggende bosje Hefbomen! En een portefeuille neem je over met de lusten én de lasten! Protest aantekenen dus, voorzien van stukken uit andere klachtdossiers waardoor Kifid het dossier moest heropenen.
Helaas - bewust of onbewust - wederom met slechts het accent op het onderdeel aandelenlease en aldus het duo Fideaal en Levob de gelegenheid biedend om ongestraft de gevraagde onderbouwing van hun vorderingen achterwege te laten (Specificatie? Aanvraagformulieren? Ondertekende overeenkomsten? BKR-toets? Financiële toets door afdeling Hypotheken?). Op 28 augustus 2012 verklaarden Fideaal en Achmea (Hoofd Juridische zaken M.P. Brandt) gezamenlijk:
"... dat de aandelenleaseovereenkomsten die mw. D heeft gesloten met Levob Bank N.V. geen onderdeel uitmaken van de portefeuille-overdracht die per 1 maart 2012 tussen Achmea en DLL heeft plaatsgevonden. Onderhavige verklaring vindt zijn grondslag in de tussen Achmea en DLL op 6 december 2010 gesloten Business Purchase Agreement"
Ruim voldoende voor Kifid om de klacht op 21 september 2012 nogmaals af te wijzen. Opnieuw WTF, onafhankelijk Ombudsman Nol Monster: vanwaar toch die eenzijdige fixatie op alleen het onderdeel aandelenlease Hefboom? De klacht betreft nog steeds de gehele kerstboom stapelkredieten als oudedagsvoorziening met beoogde vermogensopbouw niet alleen via Hefbomen maar ook met woekerkredietpolis 3xTop Sparen!
"Inmiddels mocht ik van De Lage Landen Internationaal B.V. een reactie op de klacht ontvangen. Op basis van deze reactie dien ik te concluderen dat de aandelenleaseovereenkomsten geen deel uitmaken van portefeuilleoverdracht van Levob aan Fideaal (De Lage Landen Internationaal B.V.)."
Ja, so what? Maar niet getreurd, door naar de Geschillencommissie Kifid. waar de klacht wordt gesplitst richting Achmea en Fideaal. De verdediging van Achmea wordt ter hand genomen door oudgediende advocaat mr. J.A. Trimbach, inderdaad diezelfde advocaat Trimbach van de conceptdagvaarding op 29 mei 2008!
Advocaat Trimbach die - in nauw overleg met Hoofd Juridische Zaken Paul Brandt - verassend komt tot een geheel nieuwe lezing van de klachtafhandeling:
11. Levob is van mening dat D niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in haar klacht. De klacht van D is ontstaan in 2008 en wel nadat zij door Levob is gemaand tot voldoening van de restschuld. Op basis van die klacht hebben partijen in 2008 een regeling getroffen. Partijen zijn ter beëindiging van het geschil overeengekomen dat D de restschuld niet behoefde te voldoen. (punt 11 van 29, op pagina 6 van 18)
Wat? Een regeling in 2008 in plaats van een aanbod op 18 mei 2012? Zonder nadere toelichting, zonder enig bewijs? Zonder dit in de schriftelijke fase toe te geven, wordt de reden alras duidelijk. Achmea heeft op basis van de aanvraagformulieren zelf al de conclusie getrokken dat naast verboden advisering door de tussenpersoon sprake was van een gigantische overkreditering met schrijnend onaanvaardbaar zware lasten zoals later ook omschreven in onze repliek op 11 oktober 2013 :
5. Vuistregel bij kredietverstrekking is een maandtermijn van tenminste 2% van de kredietsom, bij D derhalve ƒ 2.300 (€ 1.044). Bij dergelijke bedragen moeten toch alle alarmbellen gaan rinkelen en kan de bank, nog meer dan bij een enkele overeenkomst Hefboom Effect van ƒ 15.000, zich niet beperken tot een simpele BKR-toets. Bij een maandinkomen van ƒ 3.050 met ƒ 600 woonlasten (punt 20 en Productie 2 bij Verweer ARB) is een verstrekking van ƒ 115.000 onbestaanbaar.
Door te jokken dat in 2008 al een regeling zou zijn getroffen, hoopt Achmea terugbetaling van de inleg te voorkomen!
Na klinkende overwinningen in vier voorbeelduitspraken op 15 november 2013 over aansprakelijkheid van de Aangeslotene voor foute advisering via de tussenpersoon en 6 uitspraken met onder meer Achmea op 7 januari 2014 in diezelfde 10-jarige lijn, blijft het echter akelig stil bij Kifid. Tot de Commissie van Beroep op 1 juli 2014 een klacht over Dexia niet alleen afwijst wegens te laat klagen, maar daarnaast ook nog een slotzin wijdt aan zorgplicht. De verboden handelingen van de tussenpersoon doen er opeens niet meer toe, het enige wat nog telt is de portemonnee bij aanvang...
Voorzitter Geschillencommissie Du Perron vraagt op 17 juli 2014 beide partijen om hun visie, gevolgd door een voorstel van Achmea om 66% van de schade te vergoeden, maar opeens wel weer inclusief de op 18 mei 2012 reeds kwijtgescholden restschuld! En wij ondertussen maar wachten op de beloofde hoorzitting...
Maar wat doet de Commissie Wortel? Die laat op 6 januari 2015 Rabo-dochter Fideaal als rechtsopvolger van Achmea-dochter Levob in Uitspraak GC-2015-005 plotseling geheel vrijuit gaan, zonder dat deze ook maar een spoor van bewijs van diens stellingen hoeft te leveren!
4.5 Aangeslotene heeft aangevoerd dat op haar als kredietverstrekker de plicht rustte voor het sluiten van de Kredietovereenkomst de kredietwaardigheid van Consument te controleren en de BKR-toets te verrichten en dat zij aan deze verplichtingen heeft voldaan en dat uit die toets volgde dat het niet onverantwoord was om de Kredietovereenkomst met Consument aan te gaan.
Pardon? NLG115.000 onderliggend krediet bij een maandinkomen van NLG 3.050 met ƒ 600 of ƒ 700 woonlasten niet onverantwoord? Welke toets? BKR-toets?
Bij Kifid kan de truc van advocaat Trimbach over de beweerde regeling uit 2008 uiteraard geen doel treffen, omdat Achmea geen spoor van bewijs levert:
4.1 Een (vaststellings)overeenkomst waarin is bepaald dat partijen niets meer van elkaar te vorderen hebben, is evenwel niet overgelegd. De Commissie kan ook overigens niet met de vereiste zekerheid vaststellen waarover Consument in 2008 heeft geklaagd, en wat er toen tussen partijen is overeengekomen.
Wortel moet daarom in Uitspraak GC-2015-007 op 6 januari 2015 de klacht over Levob noodgedwongen toch inhoudelijk behandelen, maar wijst ook deze zonder hoorzitting doodleuk af omdat geen sprake zou zijn van een onaanvaardbaar zware last!
Pardon? NLG115.000 onderliggend krediet bij een maandinkomen van NLG 3.050 met ƒ 600 woonlasten, geen onaanvaardbaar zware last? Repliek punt 5?
4.12 Feiten en omstandigheden die volgens die berekening op een onaanvaardbaar zware last als hier bedoeld zouden kunnen wijzen is door Consument onvoldoende gesteld
En zonder mijn visie op de Hoge Raad te bespreken! Snapt u het nog? Wij niet, dus op naar de Commissie van Beroep Kifid, vanwege de kosten noodgedwongen alleen tegen Achmea.
Op 6 juli 2015 vindt een hoorzitting plaats waar de gemanipuleerde berekening van Achmea pijnlijk wordt blootgelegd. Het enige onderwerp waarover ook bij de Commissie Salomons de nodige vraagtekens bestaan, neemt de nodige tijd in beslag omdat Achmea met een maandtermijn van 323 GULDEN had gerekend in plaats van 323 EURO ! Kortom, een gierend aantoonbaar onaanvaardbaar zware last, kat in het bakkie! Toch?
Nee dus. In de recente uitspraak GCHB-2015-029 van 26 september 2015 handhaaft de Beroepscommissie de uitspraak van Commissie Wortel, maar dan wel op basis van de door Wortel reeds onbewezen verklaarde motivering van Achmea!
4.2 (...)De Bank heeft aangevoerd dat Belanghebbende hierover heeft geklaagd en dat partijen op basis van die klacht in 2008 ter beëindiging van hun geschil een finale regeling hebben getroffen die inhoudt dat Belanghebbende de restschuld niet behoefde te voldoen, waarmee de klacht was afgehandeld (verweer bij Geschillencommissie onder 9 en 11). Belanghebbende heeft dit niet (voldoende) weersproken. Na 2008 is Belanghebbende niet meer aangemaand tot betaling van de restschuld. Bij de brief van 18 mei 2012 heeft de Bank de regeling bevestigd.
4.4 Bij deze stand van zaken bestaat geen belang meer bij het bespreken van de bezwaren die Belanghebbende tegen de beslissing van de Geschillencommissie heeft aangevoerd. Die bezwaren stuiten immers alle af op de omstandigheid dat de vorderingen van Belanghebbende niet toewijsbaar zijn omdat partijen een regeling hebben getroffen ter beëindiging van (in elk geval) hun geschil over de effectenleaseovereenkomsten.
Een niet-bestaande regeling uit 2008, door Achmea verzonnen op 18 mei 2012. Waarvan wij inmiddels met een rekeningafschrift van 15-11-2009 kunnen bewijzen dat deze uit de dikke duim is gezogen...
Hoe een uitspraak tot stand komt, dat is het geheim van de raadskamer. De Secretaris is hierbij echter spin in het web. Deze ontvangt de klacht, legt het dossier aan, bepaalt voorshands de ontvankelijkheid, vraagt verweer op, bereidt de hoorzitting voor, notuleert de hoorzitting, stuurt een concept-uitspraak naar de betrokken commissieleden, ondertekent samen met de voorzitter de uiteindelijke beslissing. En vergeet daarbij wel eens een essentieel bewijsstuk.
 |
|
|
|
|
|
|
|